Είμαι μαμά... Κυρίως μαμά...

«Είμαι μαμά, κυρίως μαμά, όλη μέρα, κάθε μέρα, ξυπνάω και κοιμάμαι με το να είμαι μαμά... Και όχι μόνο, αλλά και σύζυγος, εργαζόμενη, νοικοκυρά, φίλη, αδελφή, θεία και τόσο άλλα...... Πόση κούραση βιώνω κάθε μέρα για να τα προλάβω όλα...

Αυτό που συνήθως ξεχνώ είναι τον εαυτό μου: είμαι γυναίκα με προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες. Ξεχνώ το αυτονόητο, αλλά στην πολυπλοκότητα των ρόλων που έχω από το πρωί μέχρι το βράδυ, νιώθω ότι δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για μένα...».

«Μα, και μητέρα για ποιον έγινα; Και η απάντηση είναι για μένα... Και σύζυγος για ποιον έγινα; Και η απάντηση είναι για μένα... Γιατί ήθελα να παντρευτώ και να κάνω παιδιά ή γιατί έτσι με μεγάλωσαν να θέλω... Και έγινα... Για μένα...»

Ας μην ξεχνάμε το ότι τρέχουμε όλη μέρα να προλάβουμε τους πολλούς και δύσκολους ρόλους που έχουμε αναλάβει είναι το αποτέλεσμα των επιθυμιών που είχαμε κάποτε. Να κάνουμε σχέση με έναν σύντροφο, να συμβιώσουμε μαζί του, να παντρευτούμε και να δημιουργήσουμε μια όμορφη οικογένεια... Και το επιτύχαμε...

Δικό μας όνειρο ήταν και έγινε πραγματικότητα... Ας το χαρούμε λοιπόν, ας το απολαύσουμε, όσο απαιτητικό κι αν είναι... Κάποτε τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν και θα πάρουν το δικό τους δρόμο χωρίς να μας χρειάζονται-γιατί γι αυτό τα μεγαλώνουμε, για να γίνουν υπεύθυνοι, ανεξάρτητοι και ολοκληρωμένοι άνθρωποι που θα χαράξουν την δική τους πορεία στο ταξίδι της ζωής- και θα έχουμε πολύ περισσότερο χρόνο για πλείστα άλλα πράγματα.

Κι αν μας λείπουν οι στιγμές της προσωπικής μας ενασχόλησης, ας το εντάξουμε στην καθημερινότητά μας ή έστω στην εβδομάδα μας, σε μικρότερο χρόνο από ότι παλιά, αλλά αν το χρειαζόμαστε θα τα καταφέρουμε...

Όμως ας μην ξεχνάμε να ζούμε το όνειρο που κάποτε σχεδιάζαμε και τώρα «μας συμβαίνει»... τον υπέροχο και σημαντικότατο μητρικό μας ρόλο...

Εύη Μαχαιράκη

Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια